¿Por qué se usa "אִם" para prestar dinero?

En Mishpatim (22:24) el pasuk usa el término "אִם" cuando describe la mitzvá de prestar a los pobres.

אִם-כֶּסֶף תַּלְוֶה אֶת-עַמִּי, אֶת-הֶעָנִי עִמָּךְ--לֹא-תִהְיֶה לכֹ, ֹ; לֹא-תְשִׂימוּן עָלָיו, נֶשֶׁךְ (Mechon-Mamre) .

Rashi luego cita a Mechilta diciendo que este es uno de los 3 lugares donde "אִם" denota algo que no es opcional. Al menos de acuerdo con Mechilta, ¿por qué Hashem elige usar este lashón aparentemente "opcional" al prestar?

Tal vez la palabra simplemente tiene múltiples significados. ¿Quizás los lectores sabían lo que significaba en base a una combinación de contexto y tradición?
La Mechilta parece dar por sentado que tiene el mismo significado (opcional) en todos los ámbitos. Estoy de acuerdo en que una palabra puede tener diferentes connotaciones según el contexto o la tradición, pero parece que אִם es algo opcional la gran mayoría de las veces si solo hay 3 excepciones.
No dije nada sobre estirar el significado de una palabra. Hablé de una palabra con múltiples significados.

Respuestas (3)

El Malbim explica simplemente que אם significa que es una posibilidad y que podría no suceder. Tal vez no tenga dinero para prestar o nadie necesite un préstamo.

Tuve una buena corazonada sobre eso ;-) Aunque, tengo que (re)ver la explicación del verso en prashat R'eh que dice: "No tal que no tengas una persona pobre entre vosotros". Eso PUEDE contradecir lo que dice Malbim, aquí. Manténganse al tanto....

El Maharal en Gur Aryeh explica que el uso de אם que connota רשות como se explica en Rashi citado anteriormente por el OP, significa cómo uno debe hacer caridad. Lo que significa que aunque es una obligación dar caridad, la Torá usa esta faresología de אם para decirnos que cuando uno hace caridad, su ofrenda no debe ser "de memoria". A diferencia de si uno da por su propia voluntad, lo hace con mucha más simcha

וזו תשובת בעל גור-אריה: מה שכתוב לשון "אם" אף על גב שהוא חובה, הוא מפני שאם יעשה מחובה, כאילו מקיים גזירת המלך, אין הדבר לרצון לקדוש ברוך הוא, וצריך שיעשה מרצונו... ואם עושה אלו שלושה דברים, כאילו מקיים גזירת המלך, אין זה דבר. כי אם בech מזבח, שזر. עבechza יתברך ל riesgoב עליו, ו importa מקים מכ residרת גז מלך מלך עriba מלך ע עriba מלך מלך עriba ע ע עriba ע עriba. וכן אם הלוה כסף כאילו מקיים גזירת המלך, אין זה מצוה, כי צריך שילוה לו מרצונו בלב טוב כדכתיב (שם יוד) "נתון תתן לו ולא ירע לבבך", וכן קרבן העומר אשר ציותה התורה להודיע ​​שהוא יתברך, אשר הצמיח לנו הפירות ונתן לנו הכל, וזה צריך הודאה בלב שמאתו ומידו נתן לנו. Ighאם erior .

R. Alshikh (Éxodo 22:24) responde lo siguiente:

הנה אם זה קיימו וקבלו רבותינו ז"ל שהוא ודאי. ואפשר דאפקי בלשון אם בשום לב אל מלת את שבאומרו את העני שהיא מיותרת, לומר אל תיחל מלהלוות עד תהיה בעל זהב, אלא גם אם כסף יהיה לך תלוה את עמי, ועל ידי זה תזכה שאותו שהוא את העני שהוא הקדוש ברוך הוא כי יעמוד לימין אביון

Es decir, explica que incluso si la intención es una orden, el versículo implica que incluso si solo tiene plata para prestar (en lugar de oro), debe hacerlo. Por este mérito, Dios, que está con los pobres, estará igualmente con vosotros y os hará ricos.