¿Cuál es el protocolo halájico para evaluar un supuesto Apikores?

Hoy en día, la gente lanza con desdén acusaciones de Apikorsut para identificar a casi cualquiera que no piense de la misma manera que ellos. A lo largo de la historia judía, las afirmaciones de Apikorsut han estado detrás de algunos de los asesinatos de carácter más viciosos de célebres líderes judíos.

Rambam define legalmente un Apikores en Hiljot Teshuvá 3: 8 como:

שלשر oficן γנקראים אפיקורסין: Ω. כל אחד משלשה אלו הן אפיקורוסים.

"Hay tres que son llamados 'herejes' (apikorsin): Uno que dice que no existe la profecía y que no existe la información que se transmite del Creador al corazón del hombre. Y el que niega la profecía de Moisés, nuestro maestro. Y uno que dice que el Creador no conoce las acciones del hombre. Cualquiera de estos es considerado un "apikores" - hereje".

Supongamos que una persona confiable le informa que alguien con un חזקת כשרות perfecto ha estado "enseñando Apikorsut". ¿Aceptamos inmediatamente el reclamo y nos distanciamos de esa persona (o incluso la odiamos ), o existe algún proceso a través del cual se puede determinar el estado del acusado? ¿Y sería diferente el proceso si tuviéramos un Sanedrín activo que fuera aceptado por todo Yisrael?

¿Qué pasa si no hay forma de verificar con certeza si realmente enseñó Apikorut en algún momento, y él mismo insiste en que está comprometido con estos principios codificados por Rambam? ¿Su propia palabra tiene algún peso?

¿Por qué su palabra sería menos confiable que la de la persona que lo acusó de herejía?
@DoubleAA No creo que deba, pero esa parece ser la reacción muy común de las personas, poner al acusado a la defensiva.
Ver sefaria.org/Pesachim.113b sobre un pecado regular
¿No sería esto lashón hará y asur? ¿Estás diciendo que esto es aidus (testimonio) de acciones reales (que deben ser investigadas) o simplemente una difamación que no debe ser escuchada?
אפיקículoר: רב ור 'חנינא אמרי תרויífba זر ر. ת"ח רבי יículoחנן ור' י importa בן לech urs אמרי זر מבזر חבירículo תי ת ת - he.wikisource.org/wiki/……
Bueno, hoy en día con todo lo publicado en Internet en su mayor parte. (es decir, videos, escritura, audio) parece que no lleva mucho tiempo averiguarlo después de buscar un poco en Google
@TrustMeI'maRabbi, por otra parte, la gente utiliza el término de forma imprecisa. De acuerdo con la definición anterior del Rambam, hay muchas creencias y perspectivas de vida que uno podría mantener, sin ser clasificado como hereje.
Su primer párrafo parece completamente innecesario e irrelevante para su pregunta.
@ msh210 Creo que el primer párrafo proporciona un marco contemporáneo para la pregunta. Relevante, sí. Necesario, quizás no, pero sentí que se sumaba a la presentación.

Respuestas (1)

En lo que respecta a la aceptación inicial de un informe escuchado de un individuo, Jafetz Jaim diferencia entre aceptar intelectualmente que algo es verdad y tomar medidas para protegerse y al mismo tiempo no aceptar que sea verdad en absoluto:

אַף עַל פִּי שֶׁבֵּרַרְנוּ, דְּקַבָּלַת לָשׁוֹן הָרָע, דְּהַיְנוּ לְהַחְלִיט בְּלִבּוֹ שֶׁהַדָּבָר אֱמֶת, אָסוּר מִן הַתּוֹרָה, מִכָּל מָקוֹם אָמְרוּ חֲזַ"ל, דְּלָחוּשׁ מִיהוּ בָּעֵי {שלחשוש אמנם צריך}. וּבֵאוּר הַדָּבָר, דְּצָּרִיךְ לְקַּבֵּל אֶת הַדָּבָר בְּדֶרֶךְ חֲשָׁשׁ בְּעָלְמָא, הַיְנוּ רַק כְּדֵי לִשְׁמֹר אֶת עַצְמוֹ מִמֶּנּוּ שֶׁלֹּא יַגִּיעַ לוֹ הֶזֵּק עַל יָדוֹ, וְלֹא יִהְיֶה זֶה הַדָּבָר אֲפִלּוּ בְּגֶדֶר סָפֵק דְּמַעֲמִידִין לְאָדָם בְּחֶזְקַת כַּשְׁרוּת, וְלָכֵן מְחֻיָּב עֲדַיִן לְהֵיטִיב עִם הַנִּדּוֹן בְּכָל הַטּוֹבוֹת, שֶׁצִּוְּתָה הַתּוֹרָה, לִשְׁאָר אֲנָשִׁים מְיִּשְׂרָאֵל, כִּי לֹא נִגְרַע עֶרְכּוֹ בְּעֵינֵינוּ על יְדֵי הַלִּישָׁנָא בִּישָׁא {הלשה" ר} לְשׁוּם דָּבָר*, רַק שֶׁ riesgo

Aunque explicamos que la aceptación de lashón hará, es decir, creer en el corazón de uno que algo es cierto, está prohibido de acuerdo con la Torá, aun así, Jazal ha dicho (Niddah 61a): "Uno debe, sin embargo, sospechar". Es decir, uno debe aceptar la cosa solo en el nivel de sospecha, para protegerse de él [el objeto del lashón hará] para que no le suceda ningún daño de su mano. Y que no haya duda sobre el hecho de que se supone que un hombre es kosher [a menos que se demuestre lo contrario]. Y así él [el oyente] todavía está obligado a concederle [aquel de quien se habla] todo el bien ordenado por la Torá [que se otorgará] a todos los hombres de Israel. Porque su valor no ha disminuido a nuestros ojos de ninguna manera a causa de este lashón hará. Pero la Torá nos ha permitido sospechar sobre la base del lashón hará hasta el punto de protegernos a nosotros mismos y a los demás de él. (Sefaria)

Entonces, en su caso, no habría justificación para odiar a la persona en cuestión, o incluso para aceptar intelectualmente que es verdad (o incluso para tener dudas al respecto). Pero uno puede tomar medidas prácticas para protegerse de un daño potencial. Es un equilibrio delicado, porque incluso al dar esos pasos uno no puede aceptar en absoluto el informe en su corazón.

En lo que se refiere a determinar su estado, el Jafetz Jaim escribe además que una persona puede perder su חזקת כשרות (y agrega en Be'er Mayim Jaim, ser יוצא מכלל עמיתך) si ha sido de conocimiento público en muchas ocasiones que él cometió sin disculpas una transgresión bien conocida. Sin embargo, hay algunas matizaciones importantes: en una nota al pie del Be'er Mayim Chaim (mismo autor) expresa dudas sobre si una de esas ocasiones es suficiente, y también escribe que si tiene enemigos en esa ciudad que pueden haber iniciado el rumor, no es de creer. Además, matiza que si el rumor lo inició un individuo, no se puede creer.