¿Cuándo decimos una brajá al realizar una mitzvá y cuándo no?

No hay berajá para visitar a los enfermos. ¿Cuándo y por qué realizamos una mitzvá sin decir una brajá? ¿Cuál es la lógica o la fuente detrás de realizar ciertas mitzvot sin decir una berajá? ¿Hay un tema unificador o la razón varía para varias mitzvot?

Respuestas (1)

Esta pregunta fue hecha por R. Avraham Av Bet Din a R. Yosef ben Platt. Para abreviar una historia muy larga, R. Platt responde que no hay un solo determinante para determinar si una mitsvá garantiza una bendición. Esta es (una versión elidida de) la respuesta de R. Platt citada por Abudirham (Birkhot HaMitsvot UMishp'teihem):

תשובículo γכי אסתברא לן ד riesgo מצech עשر דלא מברכינן עלי importa לא תליין בחד טעמא בלחech לא כמر טעמי אית בرidar. ... ויש מהם מפני שرículo מצechatal Ωבacionendoatal בעבירadero כגון Sita . וכן לא מברכינן על ד' מיתות ב"ד ולא על מלקות דקוב"ה חס על בריותיו ... והוא הדין לבקור חולים ולשים שלום בין אדם לחברו ותנחומי אבלים שאין מברך לנחם אבלים ולשים שלום ולבקר חולים דהא בידיהו למעקרא להאי מצוה... ומנא לן דכל מצות עשה דאפשר למיעקרא אף על גב דאכתי לא מתעקרא כמאן דמתעקמא י

En resumen, hay varias razones por las que una mitsvá puede no tener una bendición.

  1. Proviene de un pecado, como devolver un objeto robado. Esta razón incluso a algo que no es un pecado actual, pero contiene un elemento trágico, como las ejecuciones ordenadas.

  2. Carece de una acción, como la mitsvah de pe'ah.

  3. Es posible que se desarraigue, como las mitsvot interpersonales en las que el sujeto puede rechazar los servicios ordenados por la mitsvá. R. Platt dice que esta es la razón por la que no hay bendición al visitar a los enfermos.